En vanuit de dagen van weleer
wellen herinneringen op als water
uit een bron van weemoed en gemis
tuimelen gevoelens over elkaar heen
als tere vlinders in de lentezon
Dezelfde herinneringen strelen mijn gemoed
troostend, zachtjes, dwingend
Met een vage glimlach om mijn mond
sluit ik mijn zere ogen, zijg ik neer
Dankbaar luister ik naar het verleden
dat zachtjes fluistert in mijn hart
12 maart 2015
Wolken van Katoen 
Plaats een reactie