Met
je zachtgesponnen blonde haren
je lach die de zon liet stralen
Huid als honing, hart van goud
een oogopslag die stil liet staan
En ik
kleinste meisje van de wereld
sandaaltjes, ribfluwelen overgooier
hoornen bril en klein gemoed
Later
wilde ik worden zoals jij
De wereld laten stralen
mij wentelen in
oprecht gewaande bewondering
Hart van honing, o zo zoet
Jij was wie ik wilde zijn
Later
in je zelfgesponnen duisternis
liet je de zon verbleken
nam je afscheid
Zomaar
Zo alleen
2 februari 2016
Anne Blommaert 1971-2003
Plaats een reactie