En vanuit de dagen van weleer

wellen herinneringen op als water

uit een bron van weemoed en gemis

tuimelen gevoelens over elkaar heen

als tere vlinders in de lentezon

Dezelfde herinneringen strelen mijn gemoed

troostend, zachtjes, dwingend

Met een vage glimlach om mijn mond

sluit ik mijn zere ogen, zijg ik neer

Dankbaar luister ik naar het verleden

dat zachtjes fluistert in mijn hart

12 maart 2015